zondag 30 mei 2010

Lotto Tour de Namur Cyclo: zesde rit BPO Cycling Tour

Aan de BPO-tent is het rond 8u15 al vrij druk. Christophe Impens, verantwoordelijke organisator van de Cycling Tour, vertrouwt me daar toe dat deze rit door de mooiste streek van België trekt. Hij waarschuwt me meteen voor de tweede beklimming van de dag: Triple Mur du Monty - niet voor niets als één van de zwaarstse beklimmingen gecatalogeerd in België.

Met een vijftal BPO-teamleden (Vic, Patrick, Karin, Michel en mezelf) starten wij voor de langste rit van 144km. Er vormen zich onmiddellijk 2 koppels: Vic en Patrick nemen de leiding, gevolgd door Karin en Michel - ik rijd in laatste positie en voel me wat als het vijfde wiel aan de wagen. Eén van hen vertrouwt me later toe dat ze niet graag meer naast mij rijden uit schrik dat hun uitlatingen later in het verslag komen...

Na een opwarmer, onmiddellijk na de start, komen wij na twintig km in Lustin aan de voet van de Triple Mur du Monty. Wat een beest is dat zeg: in drie trappen bereik je na 1,4km de top, drie keer kijk je tegen een muur aan van meer dan 20%! Deze col heeft zijn naam echt niet gestolen! Bovendien merk ik twee keer een verkeersbord "Rappel 50km" op - geen paniek, ik word er zeker niet geflitst! Hier wordt trouwens de waardeverhouding tussen onze teamleden heel snel duidelijk: Michel is veruit de sterkste van het gezelschap, gevolgd door Karin, die met een kenmerkende stijl (de handen aan de stuurbeugels en "en danseuse") makkelijk de steile hellingen neemt. Vic en ik volgen kort achter haar, het rijtje wordt afgesloten door Patrick.
Na nog twee beklimmingen komen we aan bij de eerste bevoorrading, de abdij van Maredsous. Paniek bij de organisatie (en ook een beetje bij ons): er is geen energiedrank meer... Is dit de schuld van de paters (sabotage?) die op die manier hopen dat de wielertoeristen naar een alternatief zullen zoeken?
De volgende reeks van 4 hellingen ligt 25km verderop en voert ons door een prachtig landschap. Het parcours is nagenoeg vlak, met sommige stroken vals plat. Voor Michel is dit nu het uitgelezen moment om resoluut (en dit voor de rest van de rit!) de leiding te nemen en het tempo serieus op te voeren. Vic herkent dit scenario: al eens meegemaakt bij Grinta Classic - achteraf was iedereen "choco"! Bij onze groep sluiten verschillende renners aan en wordt zo stilaan een klein peloton waar de BPO-truien zeer goed herkenbaar zijn. Maar niemand voelt zich geroepen om Michel eens af te lossen. Maar eerlijk gezegd vraagt hij hier ook niet om, geen enkele keer een klassieke "elleboogbeweging" te zien - tempo rijden is de boodschap. De vier hellingen volgen elkaar nu heel snel op: tussen helling 7 en 8 ligt amper 300m. Op de top van deze laatste helling kunnen we bij de tweede bevoorrading eindelijk bijtanken en wat op adem komen...

De motor slaat bij Michel onmiddellijk terug aan en met een nog strakker tempo rijden wij richting Ciney naar de derde hellingenzone, met opnieuw 3 kort na mekaar liggende hellingen. Voor mij is het de eerste keer dat ik in deze regio rijd en het landschap blijft me verbazen - schitterend!
Na een korte stop aan de derde bevoorrading rijden we terug door Lustin, maar laten nu de Triple Mur du Monty links liggen: niemand had er duidelijk nog "lust in"... De laatste 10km langs de oevers van de Maas wordt het tempo nog wat opgetrokken en flirt het verschillende keren met 40km/u grens. Net voor Namen draaien we links op de Citadel, Route Merveilleuse op kasseien: een passende manier om deze prachtige rit af te sluiten!
In de BPO-tent staat Magali ons op te wachten. Ik vertrouw haar toe dat dit één van de mooiste ritten is geweest in een heel mooie regio. Zij begrijpt dit, zegt ze heel fier: c'est Ma Région!
Patrick Dejonghe, die geopteerd had voor het parcours van 103km, merkt op dat onze groep vrij stil zit te "genieten" van de broodjes en de Leffe... Wat wil je na een rit van 144km, 12 hellingen, 1800m hoogteverschil en een gemiddelde van 26,4km/u (met dank aan onze meesterknecht Michel, wat een transfer zeg!). Ik weet nu trouwens wat "je choco rijden" wil zeggen!

Tot volgende week in Houffalize: La Chouffe Classic!

Wat statisteken van de rit

Geen opmerkingen: