zondag 29 augustus 2010

Decathlon Classic - 27 augustus 2010

Voor de voorlaatste rit zakken wij deze morgen af naar de Westhoek. Aan de BPO-tent is het vrij druk: Wouter vertrouwt me toe dat er een honderdtal personen verwacht worden. De lens van Alain is dan ook niet "breed" genoeg om een groepsfoto vast te leggen, wanneer we rond 8u30 vertrekken aan de BPO-boog riching Moorslede.
En onmiddellijk wordt er een stevig tempo op nagehouden - wellicht uit vrees dat er na de rit onvoldoende drank en broodjes zouden zijn... Vooraan lossen Michel, Fabian en Geert mekaar vlot af, voor Karin en mezelf is het harken om bij de groep te blijven, maar het lukt ons vrij aardig. Maar blijkbaar gaat het voor velen te vlug, want na een tiental kilometers is de kopgroep sterk uitgedund. Ik laat me dan ook uitzakken en vorm met Jimmy, Willy, Patrick R en Patrick D een eerste achtervolgende groep. De wind blaast in ons nadeel en dat merk je wanneer het even bergop gaat: de groep ligt vrij snel uit elkaar en het duurt relatief lang vooraleer iedereen weer aansluit.
Bij de eerste bevoorrading op de markt van Wulvergem staan Karin, Fabian, Geert en Michel ons terug op te wachten. Patrick, de man uit de streek, beweert dat dit hier één van de mooiste idyllische dorpjes is van de streek. Ik kom dus zeker nog eens terug, om door de regio, iets minder snel, te komen fietsen en genieten!
Na de bevoorrading ligt het BPO-team weer snel uit elkaar, want na een tweetal kilometer liggen de enige twee hellingen van de dag op het parcours. Ondanks het feit dat de wind in de rug blaast en we met meer dan 35km/u langs de Leie rijden, halen we de opgelopen achterstand niet meer in. Bovendien kom ik in Lauwe ten val: in een bocht moet iedereen plots in de remmen voor een tegenligger en ik knal recht op het achterwiel van mijn voorganger. Balans: 2 gebroken spaken bij hem en bij mij 2 beschadigde spaken. Ik kan gelukkig nog verder rijden (ondanks slag in het voorwiel) - hij moet beroep doen op de pechdienst, want verder rijden was voor hem spijtig genoeg uitgesloten.
In Kortrijk, na de tweede bevoorrading, vertrekken wij allen tesamen voor de laatste 40km richting Roeselare. Michel zet zich onmiddellijk op kop, en ondanks de strakke tegenwind wijst de snelheidsmeter meestal boven de 30km/u aan. Een aantal onder ons nemen eens de leiding over (om het tempo wat te laten zakken...), maar onze aflossingsbeurten zijn kort. Michel zit duidelijk goed! Het beginscenario herhaalt zich opnieuw: een kopgroep van vier en een achtervolgende groep van vijf man. De afstand en de tegenwind zorgen er voor dat er een aantal diep in de reserves moeten tasten, met accordeon-rijden tot gevolg: regelmatig lossen en opnieuw aansluiten.
Bij de aankomst staat na 120km, een gemiddelde van 28,8 km/u op de teller. En onze kopvrouw en kopmannen? Karin, Fabian en Michel hebben ondertussen al een aantal broodjes achter de kiezen. Ze hadden dan ook de tocht aan een gemiddelde van 31,3km/u afgelegd...Geert is een tijdje zoek: hij beweert dat hij een douche heeft genomen, kwade tongen beweren hem gezien te hebben in de buurt van de massagetafel, bij de lieftallige Partena-dames. Ik geloof hem...
In de BPO-tent is het trouwens bijzonder druk: een zeventigtal medewerkers/klanten zijn uiteindelijk komen opdagen. Wellicht door de slechte weersvoorspellingen hebben de anderen hun kat gestuurd. Wel jammer voor de organisatie, maar vooral voor hen, want ze hebben een hele mooie tocht en toffe ambiance in de BPO-tent gemist!

Volgende week de afsluiter van dit eerste seizoen: Würth Classic in Turnhout. Ik verwacht veel volk: vlak en verschillende parcours, waaronder één van 45km. Echt geen reden om er niet bij te zijn!

Tot zaterdag,


Statistieken

zondag 22 augustus 2010

Les Géants des Ardennes - 21 augustus 2010

Na een pauze van enkele weken, staat met de tiende rit van BPO Cycling Tour een zwaar parcours op het programma: 144km met 15 hellingen, meer dan 2.500 hoogtemeters! De meesten onder ons staan scherper dan voor de vakantieperiode, wellicht door de extra trainingskilometers, en opteren dan ook voor de langste afstand. Patrick komt al bezweet aan de start - de weg tussen het station en de startplaats, bleek 8km licht hellend te zijn...

Na de gebruikelijke groepsfoto vertrekken wij onder een stralende zon, maar nog geen kilometer verder rijdt Jimmy lek. Zelfs de buitenband is stuk maar gelukkig kunnen wij de band herstellen en een kwartiertje later vertrekken wij voor de tweede keer. De volgende kilometers staan er verschillende onfortuinlijke wielertoeristen ook langs de kant met lekke banden. Echt niet normaal...

Na 6 km krijgen wij de eerste beklimming onder onze wielen geschoven - niet echt steil, maar door de afstand (4-tal km) toch relatief lastig. Ook al rijd ik niet zo slecht, het tempo van Michel, Karin en Johan kan ik absoluut niet volgen en al vlug zie ik ze honderden meters voor mij uit rijden. Zij die mijn tempo niet kunnen volgen, hebben spijtig genoeg voor de 85km geopteerd... Ik besef dat ik na de splitsing vaak alleen zal moeten klimmen en hopen dat ik tijdens de afdaling opnieuw kan aansluiten...

Op één van de eerste hellingen worden wij voorbij gesneld door een blondine die duidelijk haar mannetje kan staan in het peloton. Zelfs Johan en Michel moeten net voor de top de rol lossen. In de BPO-tent was achteraf het macho-gehalte duidelijk aanwezig: de ene was blij dat ze aan competitie deed, want die ging anders zijn fiets aan de haak hangen - de andere wou haar zogezegd niet volgen...

De hellingen volgen mekaar vrij snel op en na een 65-tal km draaien wij Stavelot binnen. De Stockeu laten wij links (in realiteit rechts) liggen en draaien de Col de Somagne op. Via deze alternatieve weg klimmen wij naar het monument van Eddy Merckx, op de top van de Stockeu. Knap lastig - de hellingsgraad van 14% à 16% verplicht ons regelmatig om recht op de trappers te staan. Bovendien komt er net geen einde aan deze col want na het monument moeten wij nog meer dan 1km trekken en sleuren om de top te bereiken. En 6 km verder een gelijkaardige situatie: een relatief korte maar zeer nijdige beklimming naar Wannes via Wanneranval en niet via de "klassieke" Côte de Wannes (Luik-Bastenaken-Luik). Gelukkig is er net buiten Wannes een tweede bevoorrading, want wat frisse drank kunnen wij best gebruiken bij deze zuiderse temperaturen. Ik sluit daar trouwens terug aan bij de groep maar moet hen bij de tweede helling (Côte de la Vecquée) opnieuw laten gaan. Een scenario dat zich bij de volgende twee bevoorradingen zal herhalen.

Als laatste helling wordt de Côte de la roche aux Faucons geserveerd. Een echte Reus om deze Géants des Ardennes mee af te sluiten. Na 136km, heel zwaar... Nog geen 5% gemiddeld, maar in de 4,5km lange beklimming, zit er een relatief lange afdaling. Waarmee nog eens bewezen is dat getallen niet alles vertellen....

In de BPO-tent gaat er maar één naam van een helling over de lippen: Faucons. De volledige naam uitspreken kost ons te veel moeite... De afstand, de hoogtemeters en de warmte hebben duidelijk hun tol geëist. Niet bij iedereen - Karin en Michel twijfelen of ze morgen bij de Kastelentocht van Idegem, voor 75km of 120km(!) zullen gaan. Ik hoop deze nacht goed te slapen...

Tot zaterdag in Roeselare!

Statistieken