Voor de derde rit van onze BPO Cycling Tour trokken we naar Ronse. Aan de start was het minder druk - wellicht wisten heel wat wielertoeristen dat de Ename Classic tot vorig jaar de Reuzen van Vlaanderen heette: een aaneenschakeling van hellingen in de Vlaamse Ardennen die menigeen afschrikte...
Met een vijftal BPO-gezinden, waaronder Patrick, opteerden wij voor de rit van 102 km met onderweg 15 hellingen. Na de klassieke groepsfoto vertrokken wij onder een stralende zon richting Oude Kwaremont, de eerste helling van de dag. En we hadden er echt zin in: de eerste (vlakke) 25 km reden wij aan een mooi gemiddelde van 29km/u. Dat viel snel terug wanneer wij de eerste kasseien van de Oude Kwaremont onder de wielen kregen... Net voor de eerste bevoorrading lag de bult van Melden, de Koppenberg. Een helling die me echt niet ligt en waar ik al meerdere keren te voet naar boven ben gestapt - niet evident trouwens met fietsschoenen. Maar deze keer waren de omstandigheden ideaal: niet te druk en droog. Met veel trek- en sleurwerk en een hartslag van 170, geraakte ik voor de tweede keer toch met de fiets boven. Patrick trouwens ook en voor hem was het de eerste keer. Proficiat!
Bij de bevoorrading keken wij naar onze controlekaart: op de volgende 34km stonden 8 hellingen op het programma - we werden er stil van... Hét signaal voor onze twee kopmannen om het hazepad te kiezen en op hun tempo richting Ronse te rijden. We hebben ze enkel bij de aankomst nog ontmoet: ze kwamen net uit de douche wanneer wij onder de boog van BPO reden...
Alles verliep vrij vlot tot de beklimming van de Molenberg, de 12de helling van de dag (inderdaad voor de derde keer van de partij): op het "vals plat", net na de kasseien werd onze vriend Patrick geveld door krampen. Na enkele minuten zat hij terug op de fiets, maar voor de rest van de rit was het paniek bij elke helling - komt de kramp terug? en eerlijk gezegd, het antwoord was dikwijls positief. Zelfs een Redbull bracht geen kentering. Alhoewel... Op de allerlaatste beklimming, de Fortuinberg, kwam Patrick toch nog vlot boven. Straf, want was dat een afsluiter zeg: gemiddeld stijgingspercentage van 7,3% en een maximum van 21%. Even was er zelfs verwarring op de top want de volgende helling, Fortuinberg, werd aangekondigd op 3,5km, maar we hadden hem net beklommen!
Na iets meer dan 4 uur fietsen kwamen we aan onze BPO-tent en ondanks de sponsoring door "Ename" heeft de Leffe erg gesmaakt! Waarom deze rit vroeger de Reuzen van Vlaanderen genoemd werd, wordt duidelijk als ik de statistieken van mijn Garmin bekijk: bij 14 hellingen was het maximum stijgingspercentage meer den 10%, 6 ervan zelfs meer dan 15% en het maximum gemeten stijdingspercentage bedroeg 24%... Je zou er niet voor niks krampen van krijgen!
We verlaten nu de Vlaamse Ardennen en gaan de volgende keer richting Henegouwen: Grinta Classic in Doornik. Een mooie tocht door een voor ons, Vlamingen, minder gekend landschap. Op de rit van 102km, liggen ons in elk geval 10 hellingen te wachten.
Tot 8 mei!
Statistieken van de rit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten