De zon was deze morgen al vroeg van de partij en rond 11u pikten wij Tom en Patrick op aan hun hotel. Het flashy groen gekleurde (en gehuurde)stalen ros, een Willier, van onze Adelaar viel onmiddellijk op. Inderdaad, zijn Tony Martin fiets was nog niet ter plaatse...
 |
| Bewijs dat ik op de Gavia was |
 |
| Marc Monballieu op de Gavia |
Ons origineel plan was om de beide kanten van de Passo di Gavia te beklimmen. Na 3km werd een korte tussenstop ingelast: de positie van Patrick werd wat bijgesleuteld. Nadien stonden ons nog 21 km klim te wachten waarvan 9 km aan gemiddeld 9% - dus zeker niet van de poes. Maar dit werd ruimschoots gecompenseerd door een schitterend besneeuwd landschap!!! Eén van de mooiste beklimmingen die ik tot hiertoe al heb gedaan!
 |
| Bovenop de Bormio2000 |
Na wat foto's en een lekker minestrone soepje, veranderden wij onze plannen: we daalden terug af naar Bormio en besloten de Bormio2000 te beklimmen: iets minder dan 10km aan 8,7% - dus zeker geen makkie na de Gavia...
Na heel wat "stoemp"-werk kwam Patrick als laatste boven. Van één ding was hij zeker: hij ging nooit meer op een Willier rijden. Hopelijk is zijn fiets morgen terecht, want anders zal hij deze dure eed moeten breken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten